-
1 гауга
сущ.1) шум, гам, галдёж прост.; гвалтйортта тавыш, гауга купты — во дворе́ подня́лся шум, гам
2) спор, раздо́р, сканда́л; ра́спря книжн.варислык гаугасы — спор, сканда́л из-за насле́дства; притяза́ние на насле́дство
җир гаугасы — земе́льный спор
гауганы туктату — прекрати́ть раздо́ры, прекрати́ть спор
•- гауга барабанын кагу
- гауга күтәрү
- гауга чыгару
- гауга кубару